ANA SAYFA » Kısa Kısa » Huzur
Huzur, bir evin penceresiydi. O pencere açılmadığında havasızlıktan ölüyordu içerideki her şey.
Bazı insanların yokluğu, yapbozun kaybolan parçaları gibi. Yerine kimi koyarsanız koyun, mutluluk denen resim bir türlü tamam olmuyor.
DETAY...
Çiçekler içinde güldür Efendimiz'i temsil eden. O yüzden bir mü'min, ne vakit gül koklasa salavat getirir sevgililer sevgilisine.
İbn Bâcce'nin muâsırı olsaydık, âriflerin birbirine "Allah seni toplasın!" diye ettiği duayı duyar, biz de kırıntılarından nasiplenirdik.
Züccaciye dükkânındaki fil, nefes bile alamıyor korkusundan. Kırıp döktüklerinden çok, kocaman cüssesinden utanıyor. Kendinden utanıyor, fil olmaktan utanıyor...
