ANA SAYFA » KİTAPLIĞIM » EDEBİYAT AİLEM » Filiz Geç
KUTSAL GECEDE KAÇIŞ
boynuma dolanan şeffaf bir eşarpla kaçtım
yol boyu iz bırakmadan
her adımda düştü ellerim
kim tanır beni bu yorgunlukla
karanlık bana göre değil
yıldızlar göç ediyor beklemeden sabahı
oturdum karşısına baharlar tazeledim
laleleri incitmeden dökmeden yaprakları
masmavi göklerden incecik yağmur gibi
bitmeyen yolculuklar halinde
telaşlı yalnız ve korkuyla
kimse bölüştürmüyor fısıltıları
herkes gördüğüne yabancı
iç sıkıntısı kokan tenlerinde
siyah mavi kör bir baykuş
kaçsam alışılmadık bir biçimde
dokunmadan babaların saçlarına
ürkek masum ve dualı
uzayan geceye kızıyorum
gece uzun kızıyorum
illa ateş mi olmalı yürümek için
geceyi terk etmek için ateş
ebedi bir kıvılcım suskunluğunda gözlerimiz
alışılmadık bir deniz köpükten elmaslar
kim çıkarabilir beni sevgilinin bahçesinden
bir plağa dokunmayalı çok oldu
bozar mıyım ahengi saçlarında gezerken rüzgâr
her göğe bakanı uçacak sanmayın
simit susamları kuşların kanadında
kim uçurabilir beni bu yorgunlukla
Filiz Geç, Alışılmadık Deniz, Şule Yayınları, 2018
Bir sabah uyandığında Emily kocasını yanında bulamadı. Banyodan sifon sesi bekledi, ııh. Salondaki televizyondan gelecek gürültüye kulak kabarttı, hayır. Odalardan birinde miydi yoksa? Yatağında gerinip esnedi. “Kalkıp çayı koyayım,” Üç sokak aşağıda oturuyordu annesi, ona uğramıştı belki de. Porselen bardağını aldı raftan. Hım, tereyağının tadı nefis! Bir dilim kızarmış ekmek daha? Üstüne sıcak çaydanlığı koyduğu için gazetedeki haberi görmedi.
İncir, nar belki kavak. Ağaçları inceliyor sapan için uygun bir parça arıyordum. Sürgün veren dalları görmezden geliyordum. Henüz onlara merhamet gösterebilirdim. Camları korkusuzca indirdiğimiz, yaprak vurup isabet yarıştırdığımız, kuş avladığımız sapan mevsimi. İlk kuşun yere düşmesini bir hasta odasında bekliyordum.
Palyaçonun sallandığı direğin darağacından tek farkı, ucunda sallanan adamın koltuk altından asılmasıydı. Neden herkesin kahkahalarla izlediği bir şeyi bu kadar korkunç buluyorum? Metrelerce yukarıdaki ipin ucunda debelenen bir adam nasıl komik olur, tek ben mi benzetiyorum can çekişen birine? Herkes nasıl da mutlu. Bir başka palyaço seyircilerin arasından gösteriye dahil olacak kişileri seçiyor. Ellerine birer top verdiği oyunun parçası olmayı başaran izleyiciler, hırsla palyaçoyu vurmaya çalışıyor.
Bahçemizde bir elma ağacı var. Meyveleri pazardakiler gibi kırmızı ve büyük değil. Küçük, yeşil ve biraz ekşiler. Isırdıkça tatlı tatlı kokuyorlar. Bu ağaç benim yazlığım. Kış biter bitmez serçe gibi dallarına konuyorum. Yaprakları beni herkesten saklıyor. Bir de babam gölgesine salıncak kurdu mu, değmeyin keyfime!